Podstawowe Informacje o Markroekonomii
Czym jest Makroekonomia?
Inaczej „makro“; teorie oraz modele, które w sposób syntetyczny opisują zjawiska w gospodarce jako całości, w szczególności: tworzenie i podział dochodu narodowego, cykl koniunkturalny, inflację, bezrobocie, inwestycje czy bilans płatniczy. Makroekonomia stanowi podstawę dla polityki gospodarczej, w tym polityki monetarnej czy filozofii regulacyjnej państwa, dlatego jest obiektem intensywnych debat, zwłaszcza w okresach kryzysu. Zamieszczane tu opinie, oceny bądź przewidywania w żadnym przypadku nie powinny być utożsamiane ze stanowiskiem Narodowego Banku Polskiego.
Przedmiotem zainteresowania makroekonomii jest przede wszystkim tworzenie i podział dochodu narodowego, a także zagadnienia związane między innymi z inflacją, bezrobociem, inwestycjami i bilansem płatniczym, z uwzględnieniem polityki pieniężnej banku centralnego oraz polityki gospodarczej państwa.
Makroekonomia bada gospodarkę, zarówno narodową jak i światową, jako ogół zależności, występujących między najważniejszymi agregatami gospodarczymi, takimi jak: łączny (globalny) popyt i podaż produktów i usług, średni poziom cen, poziom zatrudnienia, wielkość konsumpcji i inwestycji, czy dochody i wydatki budżetu państwa.
Poprzez taką analizę makroekonomia określa związki przyczynowo-skutkowe między zjawiskami gospodarczymi, a także prognozuje tendencje rozwojowe całego systemu gospodarczego. Dzięki temu makroekonomia tworzy podstawy teoretyczne i formułuje przesłanki dla polityki państwa przede wszystkim w zakresie skutecznego osiągania celów gospodarczych takich jak wzrost gospodarczy, stabilny poziom cen czy równowaga bilansów zagranicznych. Ze względu jednak na szerokie zainteresowania makroekonomii i globalne uwarunkowania zależności gospodarczych, teorie makroekonomiczne muszą uwzględniać także inne dziedziny polityki państwa, jak polityka zagraniczna, obronna czy wewnętrzna kraju.
Po co komu markroekonomia?
Makroekonomia stara się więc odpowiedzieć na pytanie:
• w jaki sposób społeczeństwo wytwarza dobra?
• w jaki sposób je dzieli?
• w jaki sposób działanie rządu i banku centralnego, czyli polityka gospodarcza może wpłynąć na stan gospodarki?
Makroekonomiści zastanawiają się również nad tym, jakie są przyczyny bezrobocia. Dlaczego niektórych grup zawodowych lub wiekowych dotyczy ono bardziej a innych mniej? Próbują określić, co to jest stan pełnego zatrudnienia w gospodarce. Badają, dlaczego ceny rosną i jak to się dzieje, że w niektórych krajach podnoszą się one szybciej, a w innych są stabilne - czyli usiłują zrozumieć zjawisko inflacji. Łącząc zagadnienia produkcji towarów i świadczenia usług, wytwarzania oraz inflacji starają się odpowiedzieć na pytanie: jaką maksymalną ilość dóbr może wytworzyć gospodarka bez wywoływania inflacji? W odniesieniu do rządu, analizują jak jego wydatki i wysokość podatków wpływa na poziom aktywności gospodarczej i na poziom cen w całej gospodarce, co dzieje się, kiedy rząd wydaje więcej niż zbiera podatków, a zatem odnotowuje deficyt budżetowy. Makroekonomia bada także czynniki wpływające na kształtowanie się kursów walutowych oraz wpływ kursu na poziom wymiany dóbr i usług kraju z zagranicą. Przedmiotem dociekań są też różnice w bogactwie między narodami: jakie czynniki sprawiają, że jedne kraje bogacą się szybciej a inne wolniej, jakimi sposobami kraje ubogie mogą wyrwać się z nędzy (zajmuje się tym teoria wzrostu gospodarczego)? Jak widać, spojrzenie makroekonomisty jest spojrzeniem przez teleskop w odróżnieniu od punktu widzenia mikroekonomisty, która spogląda przez mikroskop, chcąc zbadać prawidłowości wyboru jednostek, pojedynczej firmy czy rynku na dane dobro albo usługę.
Podstawowe informacje o mikroekonomii
Czym jest Makroekonomia?
Inaczej „makro“; teorie oraz modele, które w sposób syntetyczny opisują zjawiska w gospodarce jako całości, w szczególności: tworzenie i podział dochodu narodowego, cykl koniunkturalny, inflację, bezrobocie, inwestycje czy bilans płatniczy. Makroekonomia stanowi podstawę dla polityki gospodarczej, w tym polityki monetarnej czy filozofii regulacyjnej państwa, dlatego jest obiektem intensywnych debat, zwłaszcza w okresach kryzysu. Zamieszczane tu opinie, oceny bądź przewidywania w żadnym przypadku nie powinny być utożsamiane ze stanowiskiem Narodowego Banku Polskiego.
Przedmiotem zainteresowania makroekonomii jest przede wszystkim tworzenie i podział dochodu narodowego, a także zagadnienia związane między innymi z inflacją, bezrobociem, inwestycjami i bilansem płatniczym, z uwzględnieniem polityki pieniężnej banku centralnego oraz polityki gospodarczej państwa.
Makroekonomia bada gospodarkę, zarówno narodową jak i światową, jako ogół zależności, występujących między najważniejszymi agregatami gospodarczymi, takimi jak: łączny (globalny) popyt i podaż produktów i usług, średni poziom cen, poziom zatrudnienia, wielkość konsumpcji i inwestycji, czy dochody i wydatki budżetu państwa.
Poprzez taką analizę makroekonomia określa związki przyczynowo-skutkowe między zjawiskami gospodarczymi, a także prognozuje tendencje rozwojowe całego systemu gospodarczego. Dzięki temu makroekonomia tworzy podstawy teoretyczne i formułuje przesłanki dla polityki państwa przede wszystkim w zakresie skutecznego osiągania celów gospodarczych takich jak wzrost gospodarczy, stabilny poziom cen czy równowaga bilansów zagranicznych. Ze względu jednak na szerokie zainteresowania makroekonomii i globalne uwarunkowania zależności gospodarczych, teorie makroekonomiczne muszą uwzględniać także inne dziedziny polityki państwa, jak polityka zagraniczna, obronna czy wewnętrzna kraju.
Po co komu markroekonomia?
Makroekonomia stara się więc odpowiedzieć na pytanie:
• w jaki sposób społeczeństwo wytwarza dobra?
• w jaki sposób je dzieli?
• w jaki sposób działanie rządu i banku centralnego, czyli polityka gospodarcza może wpłynąć na stan gospodarki?
Makroekonomiści zastanawiają się również nad tym, jakie są przyczyny bezrobocia. Dlaczego niektórych grup zawodowych lub wiekowych dotyczy ono bardziej a innych mniej? Próbują określić, co to jest stan pełnego zatrudnienia w gospodarce. Badają, dlaczego ceny rosną i jak to się dzieje, że w niektórych krajach podnoszą się one szybciej, a w innych są stabilne - czyli usiłują zrozumieć zjawisko inflacji. Łącząc zagadnienia produkcji towarów i świadczenia usług, wytwarzania oraz inflacji starają się odpowiedzieć na pytanie: jaką maksymalną ilość dóbr może wytworzyć gospodarka bez wywoływania inflacji? W odniesieniu do rządu, analizują jak jego wydatki i wysokość podatków wpływa na poziom aktywności gospodarczej i na poziom cen w całej gospodarce, co dzieje się, kiedy rząd wydaje więcej niż zbiera podatków, a zatem odnotowuje deficyt budżetowy. Makroekonomia bada także czynniki wpływające na kształtowanie się kursów walutowych oraz wpływ kursu na poziom wymiany dóbr i usług kraju z zagranicą. Przedmiotem dociekań są też różnice w bogactwie między narodami: jakie czynniki sprawiają, że jedne kraje bogacą się szybciej a inne wolniej, jakimi sposobami kraje ubogie mogą wyrwać się z nędzy (zajmuje się tym teoria wzrostu gospodarczego)? Jak widać, spojrzenie makroekonomisty jest spojrzeniem przez teleskop w odróżnieniu od punktu widzenia mikroekonomisty, która spogląda przez mikroskop, chcąc zbadać prawidłowości wyboru jednostek, pojedynczej firmy czy rynku na dane dobro albo usługę.
Podstawowe informacje o mikroekonomii
Co to jest mikroekonomia?
dziedzina ekonomii zajmująca się badaniem wyborów ludzkich w warunkach rzadkości dóbr, w tym w szczególności badaniem zachowań indywidualnych konsumentów i przedsiębiorstw oraz interakcji między tymi zachowaniami na poszczególnych rynkach. Jest to nauka zajmująca się szczegółową analizą podejmowanych przez jednostki decyzji dotyczących produkcji oraz wymiany (zakupu i sprzedaży) dóbr.
Po co komu mikroekonomia?
Dziedzina ta bada, w jaki sposób ludzie dokonują wyborów:
• Co konsumować (jakie dobra zakupić, przy ograniczonych zasobach, którymi dysponują podmioty, aby osiągnąć maksymalną użyteczność, czyli zadowolenie z konsumpcji)?
• Co produkować (jakie dobra wytwarzać i w jakiej ilości, po to by osiągnąć maksymalny zysk)?
• Jak wykorzystywać posiadane zasoby czynników produkcji (jak alokować zasoby pracy i kapitału między różne możliwe dziedziny działalności)?
• Jakim zmianom podlegają te decyzje po odkryciu nowych sposobów wytwarzania dóbr czyli nowych technologii?
Na wszystkie te pytania usiłuje odpowiadać teoria konsumenta oraz teoria firmy. Kolejnym polem zainteresowań mikroekonomii jest funkcjonowanie rynku: kształtowanie się podaży, popytu oraz równoważące obie te zmienne działanie cen.
Mikroekonomiści analizują, od czego zależą dochody ludzi i dlaczego niektórzy ludzie zarabiają dużo więcej niż inni (np. przedsiębiorcy, osoby o wysokich kwalifikacjach zawodowych albo znani aktorzy czy piosenkarze). Analizują również mechanizmy kształtowania się cen poszczególnych dóbr, rozpatrują związki między zapotrzebowaniem (popytem), produkcją (podażą) i ceną na jedno dobro, w zależności od tego czy na rynku panuje konkurencja, czy też jakaś forma monopolu. Mikroekonomia bada również jak zmiany podatków i innych regulacji rządowych oddziałują na ludzkie wybory, jak ustalenie płacy minimalnej wpłynie na popyt na pracę i jej podaż, w jaki sposób regulacje rynku pracy wpływają na zatrudnienie i bezrobocie. Mikroekonomia odpowiada też na pytania, jakie czynniki kształtują handel zagraniczny między krajami, tzn. jakie dobra i w jakich ilościach wymienia się z zagranicą i jakie są skutki wprowadzenia ceł i ograniczeń ilościowych w eksporcie i imporcie.
Jak widać, mikroekonomia przyjmuje perspektywę mikroskopu. Tym różni się od makroekonomii, która analizuje ludzkie postępowanie i wybory w odniesieniu do dużych rynków albo całej gospodarki.
dziedzina ekonomii zajmująca się badaniem wyborów ludzkich w warunkach rzadkości dóbr, w tym w szczególności badaniem zachowań indywidualnych konsumentów i przedsiębiorstw oraz interakcji między tymi zachowaniami na poszczególnych rynkach. Jest to nauka zajmująca się szczegółową analizą podejmowanych przez jednostki decyzji dotyczących produkcji oraz wymiany (zakupu i sprzedaży) dóbr.
Po co komu mikroekonomia?
Dziedzina ta bada, w jaki sposób ludzie dokonują wyborów:
• Co konsumować (jakie dobra zakupić, przy ograniczonych zasobach, którymi dysponują podmioty, aby osiągnąć maksymalną użyteczność, czyli zadowolenie z konsumpcji)?
• Co produkować (jakie dobra wytwarzać i w jakiej ilości, po to by osiągnąć maksymalny zysk)?
• Jak wykorzystywać posiadane zasoby czynników produkcji (jak alokować zasoby pracy i kapitału między różne możliwe dziedziny działalności)?
• Jakim zmianom podlegają te decyzje po odkryciu nowych sposobów wytwarzania dóbr czyli nowych technologii?
Na wszystkie te pytania usiłuje odpowiadać teoria konsumenta oraz teoria firmy. Kolejnym polem zainteresowań mikroekonomii jest funkcjonowanie rynku: kształtowanie się podaży, popytu oraz równoważące obie te zmienne działanie cen.
Mikroekonomiści analizują, od czego zależą dochody ludzi i dlaczego niektórzy ludzie zarabiają dużo więcej niż inni (np. przedsiębiorcy, osoby o wysokich kwalifikacjach zawodowych albo znani aktorzy czy piosenkarze). Analizują również mechanizmy kształtowania się cen poszczególnych dóbr, rozpatrują związki między zapotrzebowaniem (popytem), produkcją (podażą) i ceną na jedno dobro, w zależności od tego czy na rynku panuje konkurencja, czy też jakaś forma monopolu. Mikroekonomia bada również jak zmiany podatków i innych regulacji rządowych oddziałują na ludzkie wybory, jak ustalenie płacy minimalnej wpłynie na popyt na pracę i jej podaż, w jaki sposób regulacje rynku pracy wpływają na zatrudnienie i bezrobocie. Mikroekonomia odpowiada też na pytania, jakie czynniki kształtują handel zagraniczny między krajami, tzn. jakie dobra i w jakich ilościach wymienia się z zagranicą i jakie są skutki wprowadzenia ceł i ograniczeń ilościowych w eksporcie i imporcie.
Jak widać, mikroekonomia przyjmuje perspektywę mikroskopu. Tym różni się od makroekonomii, która analizuje ludzkie postępowanie i wybory w odniesieniu do dużych rynków albo całej gospodarki.
